Atletiekzomer

AV NEA Volharding 20 juni 2022

We gaan een interessante atletiekzomer tegemoet, met daarin zowel het WK als het EK. Ik verheug me nu al op die vele uren tv kijken!

Dit voorjaar waren er volop regionale, landelijke en internationale wedstrijden, na 2 jaar waarin dat nauwelijks het geval was.

Samen met Henk Swart (welbekende atleet, pupillentrainer, en mijn leidinggevende bij de Gemeente Purmerend) was ik bij de Marathon Rotterdam.

We hielpen de organisatie met het ophalen van atleten en coaches van Schiphol naar hun hotel (en na afloop weer terug). In een paar dagen zijn we heel wat keren over de Erasmusbrug gereden. We vonden het een hele eer om dat te mogen doen, als Purmerenders/halve Amsterdammers in Rotterdam!

In de vorige eeuw liep ik zelf graag in Rotterdam, vanwege de geweldige sfeer en perfecte organisatie. De organisatie staat onder leiding van Rotterdammers die dat onbezoldigd doen.

Onze eerste rit vanaf Schiphol hadden we het busje vol met atleten uit Kenia en Amerika en, volgens de papieren, een atleet uit Ethiopië. Na een plaspauze halverwege waren de mondkapjes even af, en toen bleek de Ethiopische atleet geen Ethiopiër te zijn, maar mijn vroegere pupil uit Eritrea, Weynay Ghebresilasie! Weynay begeleidde ik in 2012 in Barcelona bij de wereldkampioenschappen voor de jeugd, waar hij de 3 km steeple liep. Hij werd 5e en haalde de limiet voor de Olympische Spelen. Tijdens die Spelen in Londen liep Weynay niet goed. Ik begreep later waar dat mee te maken had: als vlaggendrager voor Eritrea zocht hij politiek asiel in Engeland, en was hij dus vooral daarmee bezig. Ons contact moest ik daardoor helaas verbreken want anders kon ik mogelijk niet meer naar Eritrea reizen in de toekomst.

Maar nu dus Weynay weer ontmoet na tien jaar, dat was heel bijzonder. Hij loopt nu voor Groot-Brittannië. Ter voorbereiding had hij in Addis Abeba (Ethiopië) op hoogte getraind, heel belangrijk voor een goede marathon. Ik adviseerde hem om met de tweede groep mee te gaan, daarin liep o.a. ook Richard Douma, Nederlands topatleet, zijn eerste marathon. Het werd een succes voor beiden, Weynay werd 10e in een persoonlijke record van 2.12.17, net voor Richard in 2.12.21. Richard toonde enorm karakter door te finishen. Direct na binnenkomst ondersteunde ik hem naar de eerste hulp; al na 21 km kreeg hij last van zijn grote teen. Door zijn grote motivatie en de adrenaline om de finish te halen, was de pijn te verdragen. Er hing een stuk bebloed vel aan zijn grote teen. Richard hoorde je amper daarover, hij was zo blij de finish gehaald te hebben in een prachtige tijd.

In Rotterdam sprak ik ook Abdi Nageeye, onze landgenoot die vorig jaar historisch zilver behaalde op de Olympische Marathon in Tokio, alwaar hij ook zijn maatje Bashir Abdi (beide geboren in Somalië) op prachtige wijze naar Olympisch brons hielp. Ik bracht beiden naar de laatste rustige training in het Kralingse Bos. Op de weg er naartoe kwam de Rotterdam Marathon van vorig jaar ter sprake: Bashir won toen, in een recordtijd van 2.03.36. Hij kon zich zijn finish niet meer goed herinneren. Hij liep zo ontzettend hard, dat het waarschijnlijk aan hem voorbij vloog….

Abdi, topatleet die ik bij Global Sport in Nijmegen al vaker had ontmoet maar al een tijd niet had gezien, kon ik nu alsnog feliciteren met het zilver van Tokio. Ik vertelde hem dat de laatste medaille op de marathon voor Nederland was behaald door Gerard Nijboer in Moskou 1980. Toen ik dat rechtstreeks op de televisie zag, was dat wat ik ook wilde! Zoals bekend is dat nooit gelukt, maar het lopen heeft mij hoe dan ook heel veel plezier gebracht, en nog steeds. Een diepe buiging voor Abdi, die met zijn talent en harde werken wel slaagde in het behalen van een olympische medaille op de marathon!

Ook in Rotterdam was Abdi succesvol. Hij was van grote klasse, won in een persoonlijk record van 2.04.56, na een spannende sprint met Leul Gebreselassie uit Ethiopië, waar Weynay ook mee traint.

Het waren voor Henk en mij vijf prachtige, lange en intensieve dagen, met korte nachten. We waren soms pas laat van Schiphol terug en dan was er daarna nog overleg, onder het genot van een drankje, met de bevlogen Rotterdamse vrienden van de organisatie: Gerard, Antoinette, Sveda, Robert en Joop.

Op 15 Mei was de Marathon van Kopenhagen, en daar liep Henok Tesfay (Eritrea). Ik schreef vorig jaar al over Henok, die toen voor de eerste keer bij mij in huis was. Henok werd 2e in een nieuw persoonlijk record van 2.08,39. Zijn trainingsmaatje uit Eritrea, Berhane Tsegay, werd winnaar in 2.08.23. Mooi succes voor de Eritrese atleten, beiden liepen onder het oude parcoursrecord. Henok kwam enige dagen daarna weer hier in Purmerend. Hij trainde rustig bij Nea op de baan, samen met gemeente-atleten. We deden 200 meters, een aantal keer, de laatste pas hard. Henok liep 27 sec, zijn hartslag erna was maar 117 slagen in 1 minuut en dat is erg laag! Dat zag ik al bij Henok in 2015, toen hij net begon met lopen.Tijdens de marathon in Kopenhagen was zijn hoogste hartslag maar 150. Ik denk dat ik jullie wel kan zeggen dat er in Henok nog veel meer zit! Zijn doel is een mooie prestatie bij de Olympische Marathon van Parijs 2024.

Henok nam bij terugkeer naar Eritrea weer veel ingezamelde tweedehands hardloopschoenen mee, voor zijn arme vrienden en landgenoten. Ik moet iedereen bedanken van Henok!

Zaterdag 4 juni liep Merhawi Kesete de marathon in Stockholm, waar hij 2e werd. Ik was heel blij voor Merhawi, hij was in maart ook al bij Nea op de baan. Hij deed toen geconcentreerd oefeningen voor aan de pupillen en jongste junioren en ging met hen samen een rondje lopen. Een dag voor Stockholm kreeg Merhawi last van zijn kuit, maar hij is dus toch gestart. Behalve die kuit was er nog meer tegenslag: de voorste drie lopers hebben 1.1 km te veel gelopen, doordat de voorop rijdende motoragent zich had vergist!

Veron met de drankflesjes

Jos Hermes, Abdi Nageeye, Henk Swart

Weynay, Henk, Yohanes, Veron

Bij Nea wordt er ook weer volop getraind, en zijn er al diverse baanwedstrijden voor jong en ouder geweest. Wat een prachtige sport hebben wij toch! Nu ik dit schrijf, met Studio Sport aan op de achtergrond, hoor ik dat autoracen in Monaco is uitgesteld door de regen…

Ik deed vanmorgen in de regen een duurloop van 2 uur, met later de zon en mooie wolken boven de weilanden richting Jisp. Heerlijk, zo genieten op eigen kracht. Dit is pure sport, iets wat je zelf kan doen en wat je verder brengt op gezonde wijze!

Bij de jongste jeugd was er 13 april een leuke paastraining. Met dank aan Yuk, Lisette en Maaike van de pupillencommissie die alles regelden, en ook handige Remco die twee prachtige paashazen van hout had gemaakt. Maar ook alle (jeugd)trainers; mede dankzij jullie had de jeugd een geweldige avond, door spelletjes als verspringen en dan paaseitjes in het zand zoeken. Aodhan, met een echt paashaaspak aan, moest hard rennen voor de kinderen, die daarna met veel paaseitjes naar huis gingen.

Sportvrienden, blijf lekker lopen en bewegen, dat houdt ons gezond en jong (ook al ben je al wat ouder zoals ik)!

Ciao! Veron Forrest Gump