Van wereld- tot clubkampioenschappen

15 oktober 2015

Met veel spierpijn schrijf ik deze column. Hoe dat komt? Iets met clubkampioenschappen en mijn leeftijd ...

Wat was het een geweldig WK atletiek in Beijing, afgelopen zomer. In mijn vorige column schreef ik over Ghirmay Ghebreslassie. Nadat ik zijn trainingen in Eritrea heb kunnen aanschouwen, had ik het gevoel dat hij in China iets mooi kon gaan laten zien.

Dat het goud zou worden had ik echter niet voorzien, al was dat wel een grote gezamenlijke droom van ons. Zaterdagnacht 22 augustus om 01.30 begon het WK, met als eerste nummer de marathon voor mannen. Ik ging daar eens goed voor zitten, voor de tv. Want ondanks dat ik er in China bij had kunnen zijn, koos ik er voor om het WK te volgen in mijn eigen huis.

Tot mijn schrik zag ik al snel dat Ghirmay tijdens de marathon geen drinken pakte. Door de zware omstandigheden lag het tempo gelukkig laag. Na 30 km waren al vele toppers afgehaakt, waaronder wereldrecordhouder Kimetto (Kenia, 2.02.57). Op kop liep Tsepo Ramonene uit Lesotho, op 16 seconden gevolgd door een grote groep. Ghirmay bevond zich nog achter die groep en had een achterstand van 20 seconden op de koploper. Ik zag het even niet meer zo zitten…

En toen waren er opeens geen beelden meer van de marathon. Het baanprogramma was gestart in het stadion en er werd voor gekozen om dat te laten zien. Ik vloekte even, baalde enorm dat ik Ghirmay niet meer kon volgen vanaf 30 km. Maar tot mijn opluchting kwamen vanaf 35 km de beelden weer terug.

Tot mijn grote verbazing zag ik dat Ghirmay inmiddels 2e lag en hij haalde net Ramonene in. Ik maakte een flinke vreugdesprong, maar realiseerde me ook dat een marathon ruim 42 km is en er nog van alles kon gebeuren.

Ik moest rustig blijven, pakte mijn mobiel en ging filmen wat er op tv gebeurde. Doordat er nauwelijks elektriciteit is in Eritrea en sowieso bijna niemand een tv heeft (en zeker Ghirmay’s ouders niet) wil ik de WK-marathon van mijn mobiel kunnen laten zien als ik daar weer ben, of Ghirmay nu zou winnen of niet.

Op km 38 haalde Yemane Tsegay (Ethiopische ervaren marathon loper van 2 uur en 4 min) Ghirmay bij. Vanuit Beijing kreeg ik berichtjes van de Global manager: Ai Veron, dit is jammer..." Ik zei: "Ghirmay is mentaal sterk, want in zijn jeugd heeft hij verschrikkelijke dingen gezien in de oorlog tussen Ethiopië en Eritrea.” Toen ik bij hem was en hij met een mes een kip slachtte in zijn huisje, vertelde hij dat dit ook met een paar familieleden gebeurde toentertijd.

Ghirmay wist in de slotfase van de marathon weg te lopen van Yemane Tsegay, en werd op geweldige wijze wereldkampioen! Na de finish van Yemane liepen ze samen met de Eritrese en Ethiopische vlag een ereronde. Prachtig om te zien. Als de lopers het voor het zeggen hebben, kan er vrede komen! Van blijdschap en opwinding en door vele telefoontjes en berichtjes ben ik de hele nacht wakker geweest. Uiteindelijk heb ik in de middag Ghirmay gesproken. Wat was hij blij met zijn overwinning op dit kampioenschap!

Het WK ging verder.

Abrar Osman (Eritrea) liep de 10 km finale en werd daarin 6e, een mooie prestatie!

In Beijing liepen er ook 2 meisjes (jonge vrouwen inmiddels) van onze meisjesschool in Keringet: Faith Kipyegon werd 2e op de 1500 m, achter Genzebe Dibaba maar voor Sifan Hassan. Zilver voor Faith! Geweldig dat mijn vriend Piet in Kenia haar heeft ontdekt en heeft gestimuleerd, met mooie successen tot gevolg! Rosefline Chepngetich, ook van onze school, haalde de finale 3km steeple. Daarin werd ze laatste, maar het was al heel knap dat Rosefline de finale had weten te behalen. Zie www.samensucces.com voor meer info over onder andere de meisjesschool.

Zo bleef ik ’s nachts, maar ook overdag, bijna alle onderdelen volgen. Daphne was natuurlijk ook geweldig, waar wij nog lang van zullen kunnen genieten! Zij laat zich niet gek maken door de vele commerciële zaken die je opeens overvallen als je succes hebt. Dat probeer ik mijn Eritrese vrienden ook uit te leggen. Tot nu toe zie ik dat degenen die zich weten te beheersen goed presteren. Maar er zijn ook atleten, die zich gek hebben laten maken door mooie verhalen (vaak door geldlustige managers, uit Europa, helaas net zoals vroeger in de slaventijd). Zij lopen teveel wedstrijden in korte tijd, waardoor hun prestaties achteruit gaan.

Maar laten we positief blijven, vooral nu na deze successen!

Van de wereldkampioenschappen naar de clubkampioenschappen bij Nea. Deze waren een groot succes! Leuk om te zien dat bij jong en wat minder jong de deelname toeneemt.

Onder grote belangstelling werd een prachtig doek onthuld met foto’s van toen en nu, in het kader van het komende 100-jarig bestaan van onze vereniging. Bedankt Fred en alle sponsors en overigen die dit mogelijk hebben gemaakt. Na afloop was er een heerlijke en goed georganiseerde barbecue. Nu op naar 2017, voor het vieren van 100 jaar Nuttig en Aangenaam!

Verslag en foto's daarvan vind je hier (red.)

Wereldkampioen Ghirmay komt na de Zevenheuvelenloop op 15 nov a.s. een weekje bij mij logeren. Misschien is het leuk om een avond na een training even bij te praten met Ghirmay in de kantine van Nea? Hij vindt dat zelf heel leuk om te doen!

Als jullie nog oude hardloopschoenen/kleding hebben, dan graag! Ghirmay neemt het mee, maar ook Michael Mutai (Kenia) en Geoffrey Kirui (Kenia) kunnen na de marathon van Amsterdam veel spullen meenemen! Wat wij niet meer gebruiken, is in Afrika nog zo nuttig. Bij de Nea-kantine afgeven kan altijd, ik ben er iedere week wel even. Bedankt alvast weer!

Ciao, Veron